هلو جزیی از میوههای خنک است.
هلو شامل بسیاری از ویتامینهای لازم بدن است که ازجمله آنها میتوان به ویتامینهای زیر اشاره کرد:
A,B1,B2,B3,C,PP
از املاح معدنی هلو میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
آهن، پتاسیم، فسفر، منیزیم و کلسیم.
هلو در درمان بسیاری از بیماریها تأثیر بسزایی دارد که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
تشنگی را برطرف نموده واشتها را افزایش میدهد.
بوی بد دهان را برطرف و سموم بدن را خارج مینماید.
یبوست را درمان و ادرارآور است.
کسانی که مزاج گرمی دارند، هلو موجب تقویت نیروی جنسی در آنها میشود.
نه تنها نفخ تولید نمیکند بلکه باهر معدهای سازگار بوده و زود هضم میشود.
هلو صفرا آور بوده و برای کسانی که مبتلا به دیابت هستند ضرری ندارد.
ادرارآوراست وبرای درمان روماتیسم، یبوست و بیماریهای کلیوی بسیار مفید است.
هلو برای افراد چاق نه تنها ضرری ندارد، بلکه میتواند کاهش وزن را نیز به همراه آورد.
برگ درخت هلو، برای بیماریهای صرع و سنگینی گوارش مفید است.
آب هلو سوراخهای پوست را جمع و رنگ آن را روشن میکند.
شکوفه درخت هلو، برای تسکین تحریکات عصبی بسیار مفید است. (1)
ضررها
کسانی که زخم و یا ورم معده و روده دارند باید با شکم خالی هلو بخورند. هلوی سبز و سفت منجربه اسهال میشود.
کاهش کلسترول و رفع دردهای شکمی برخی از خواص درمانی این میوه درشت، آبدار و شیرین هستند.
هلو میوهای درختی است که ارتفاع درخت آن به 5/3- 2 متر است و مانند بعضی از گیاهان، قبل از بیرون آمدن برگ، گل میدهد.
برگهای این گیاه باریک و بلند بوده و گلهای آن درشت و صورتی رنگ است و میوه آن درشت، آبدار و شیرین میباشد و هسته آن درشت و سخت است.
دوران شکوفهدهی این گیاه در فصل بهار است.
خواص درمانی:
• در درمان بیماریهای حاد عفونی و نیز بیماریهای کلیوی و ناشی از کم خونی مفید است.
• در کاهش کلسترول خون نقش بسزایی دارد.
• برای درمان بیماریهای قلبی عروقی مفید است.
• در رفع دردهای شکمی موثر است.
• برای درمان دردهای روماتیسمی کاربرد دارد.
• با تحریک ماده مترشحه معده، عمل هضم را راحتتر میکند.
• در درمان سرفههای شدید موثر است.
• برای تخفیف خستگیهای مفرط و نیز حالات افسردگی مفید است.
• این میوه با داشتن قند و کربوهیدرات، انرژی از دست رفته را احیا میکند و خاصیت انرژی زا دارد.
• به خاطر داشتن مقدار بالای فسفر، محافظ سیستم عصبی است و برای درمان افرادی که دچار اختلالات عصبی هستند کاربرد دارد.
• محافظ طبیعی سیستم ایمنی بدن است.
• خوردن هلو به جای صبحانه، عملکرد روده و کبد را منظم میکند و خاصیت قلیایی بودن خون را حفظ میکند.
• اگر آب هلو را به صورت لوسیون روی پوست بمالید باعث شفافیت و بازسازی پوست میشود.
• در پوست هلو موادی وجود دارد که لایههای چربی بدن را از بین میبرد، از این رو برای رفع چاقی موثر است.
نام علمی گیلاس (Prunus avium) و از خانواده ی (Rosaceae) می باشد. درخت گیلاس بدون خار و دارای میوه ی گوشت دار و محتوی یک هسته است.
گیلاس میوه ی کوچک، گرد و ملین است که در هنگام چیدن به رنگ قرمز یا سیاه می باشد و دارای یک هسته است. در واقع در طبیعت سه نوع گیلاس به رنگ های قرمز، سیاه و زرد یافت می شود.
گیلاس ها را همیشه رسیده می چینند زیرا پس از چیدن به خوبی رشد نمی کنند و شما می توانید آن را تنها 1 تا 3 روز به خوبی نگهداری نمایید.
استفاده از گیلاس:
گیلاس ها را بهتر است تازه تازه پس از چیدن از درخت تناول کرد.
اغلب از گیلاس، مربا و یا ژله درست می کنند زیرا نمی توان آن را به صورت تازه ذخیره و نگه داری کرد، ولی می توان آن ها را فریز کرد؛ البته بهتر است که اول هسته های آن در آورده شود.
فواید گیلاس:
بر طبق آخرین و بهترین اخبار به دست آمده مشخص گردیده که گیلاس ها منبع غنی آنتی اکسیدان ها هستند.
گیلاس ها غذای متداولی در عصر حجر بوده اند و باستان شناسان بقایای هسته های گیلاس را در بسیاری از غارها و صخره های مسکونی ما قبل تاریخ یافته اند.
گیلاس شیرین (Prunus avium) یک میوه فصلی است که امروزه به غیر از مصرف تازه ی آن، می توان به خوبی از میوه ی خشک آن و یا به صورت آب میوه استفاده کرد.
گروه های گیاه شناختی زیر مجموعه درخت های گیلاس شامل: درختان آلو، هلو، بادام و زردآلو است و نه تنها از میوه درخت گیلاس، بلکه از شکوفه ها و چوب آن نیز استفاده می گردد.
برای این که ارزش این گیاه را بدانیم کافی است بگوییم تمام قسمت های این میوه یعنی: گوشت، دم، هسته، برگ و ساقه ی آن در طب و صنعت استعمال دارد.
همه ی ما از مصرف گیلاس تازه در یک روز گرم تابستانی لذت می بریم؛ این میوه دارای چربی کم و فیبر زیاد است و اگر شما درمان های گیاهی را قبول داشته باشید، بدانید که گواتر مزمن با خوردن گیلاس تا حد زیادی کنترل می شود و همچنین مانند یک عامل تخلیه و زهکشی در مجاری ادرار و لوله های هاضمه کار می کند و سنگ ها را از بین می برد و مصرف آن در حد مناسب به مبتلایان به دیابت و ورم مفاصل توصیه می شود زیرا میوه ای است که نشاسته ی کمی دارد و قندش برای افراد دیابتی زیان بار نیست(البته باز هم تاکید می شود که اگر به میزان توصیه شده توسط متخصص تغذیه مصرف شود).
گیلاس همچنین مسکن اعصاب بوده، ملین است، خون را پاک و معده را نیز تمیز می کند و جوشانده ی دم گیلاس برای دفع سنگ های مثانه و تمیز کردن مجاری ادرار در طب تجربی مصرف دائم دارد.
ارزش تغذیه ای گیلاس:
هر 100 گرم گیلاس (حدود 14عدد گیلاس متوسط) دارای این ترکیبات است:
انرژی 72/06کیلو کالری
رطوبت 80/74گرم
کربوهیدرات 16/60گرم
پروتئین 1/21گرم
چربی 0/69 گرم
فیبر 1/87 گرم
کلسیم 14/71 میلی گرم
فسفر 19/12میلی گرم
آهن 0/38 میلی گرم
پتاسیم 223/5 میلی گرم
فلوئور 25میلروگرم
منیزیوم 11/76میلی گرم
ویتامین آ 21/47 RE
ویتامین ث 7/06میلی گرم
اسید فولیک 4/12 میلروگرم
و دیگر مواد معدنی ...
عناوین یادداشتهای وبلاگ